Voetstappen in het zand

De Heer keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen;
“Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen…”

Voetstappen in het zand

Ik kan me vaag nog wat herinneren uit mijn kindertijd. Een van die zaken is een boswandeling. Mijn ouders, een oom en tante, ik en mijn broer. Ik was de jongste. Op een gegeven moment was ik te moe om nog een stap te zetten. Ik kon niet meer. Mijn vader had het blijkbaar gezien en pakte mij op, tilde me ophoog en plaatste mij op zijn schouders. Wie heeft niet zo’n ervaring?

Mijn leven kent wel meer zware tijden. Momenten dat je er door zit. Denkt niet verder te kunnen. Juist op het moment dat je er alleen voor lijkt te staan, staat er iemand naast je. Zo ook een keer in mijn laatste jaar van de HTS. Mijn werkstuk was niet af. De inleverweek was aangebroken. Soms heb ik nog een nachtmerrie over mijn in mijn ogen mislukte project. Een vriend had het door, en we hebben een avond en nacht samen doorgewerkt… eerlijk gezegd heeft hij mijn werkstuk gered!

Helaas ken ik ook momenten van eenzaamheid. Niemand die er was toen het leven moeilijk was. In de bijbel noemen we dat woestijnperioden. Je gaat door een donker diep duister dal. Geen licht dat gloort aan de horizon. Zelfs geen God die je ervaart. David beschrijft in psalm 23 dat de staf van de Goede Herder hem vertroosten. Ik verzeker u, er zijn momenten dat ik zelfs dat niet kon nazeggen. Maar diep van binnen en met mijn verstand wist ik het wel: Dag aan dag draagt God mij. Dus ook op het moeilijkste moment.

De wandelaar uit het gedicht “Voetstappen in het zand” hoort deze waarheid uit Gods mond. Mijn lieve kind, juist toen het moeilijk was, heb ik jou gedragen. Bemoedigend!

Maar er is meer. Hij draagt ook je pijn, verdriet, teleurstellingen, worstelingen, ziekte, narigheid. Hij draagt ze met Zich mee naar het kruis op Golgotha. Daar bij het kruis zet Hij je op de grond, maar alle moeilijkheden laat Hij op Zijn schouders liggen. Hij draagt als een lastdier al je zonden en lijden. Zijn dood geeft jou leven. Zijn bloed reinigt jou.

Geloven is weten dat jezelf gedragen wordt… en je moeilijkheden worden weggedragen.  Dat is toch wel een bijzonder iets, om even bij stil te staan.

De bijbel open

Maar hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op zich nam. Wij echter zagen hem als een verstoteling, door God geslagen en vernederd. Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons genezing. Wij dwaalden rond als schapen, ieder zocht zijn eigen weg; maar de wandaden van ons allen liet de HEER op hem neerkomen. Hij werd mishandeld, maar verzette zich niet en deed zijn mond niet open. Als een schaap dat naar de slacht wordt geleid, als een ooi die stil is bij haar scheerders deed hij zijn mond niet open.

Jesaja 53:4-7

Luisterlied

Gebed

Vader, dank u dat u mij gedragen hebt en dat nog steeds doet.
Vergeef me, als het mij niet opvalt.
Help om het wel te ervaren.

Meer over dit gedicht?

Bekijk mijn thema website voetstappeninhetzand.nl